Övüngeç ne demek?
1. Övünülecek, övünme sebebi olacak kimse veya şey, medâr-ı iftihar: “Oğlum benim övüncümdür.” 2. Övünme, iftihar: “Övünç vesîlesi.” “Övünç kaynağı.”
1. Övünülecek, övünme sebebi olacak kimse veya şey, medâr-ı iftihar: “Oğlum benim övüncümdür.” 2. Övünme, iftihar: “Övünç vesîlesi.” “Övünç kaynağı.”