Insancıl insan nedir?
sıf. ve i. (< insan+cıl) İnsana sokulan, insandan kaçmayan (kimse): Bu yabancıların cana yakın işâretleri onu insancıl etmişti (Ahmet H. Müftüoğlu). İnsancıl değiliz.
sıf. ve i. (< insan+cıl) İnsana sokulan, insandan kaçmayan (kimse): Bu yabancıların cana yakın işâretleri onu insancıl etmişti (Ahmet H. Müftüoğlu). İnsancıl değiliz.